| Nieuws over het seizoen 2007-2008 | 
|
1 2 3 van 3 | 2007-11-25 | Drukke tijden In de afgelopen dagen is weer een hoop gebeurd. De specialisten hebben ons weer een (aantal) bezoekjes gebracht. Jan Olbrecht was afgelopen weekend aan de beurt om zijn truc te laten zien. Het resultaat van de fysiologische test was voor mij dat ik goed belastbaar ben voor de tijd van het jaar. Niet alleen zijn zowel de VO2max en VLamax mooi in evenwicht, ook de absolute waarde was weer dik in orde. Ook Jim McCarthy heeft het OTC weer een aantal keer bezocht. Onder zijn bezielende leiding hebben we ons weer goed de spierpijn in gedeadlift en gesquat. Ook hij heeft ons getest. Als opvolging op de test op Papendal tijdens het bootcamp hebben we de sterke en zwakke punten van ons lichaam laten vaststellen. Bij mij waren de twee toen minst sterke onderdelen inmiddels ruim binnen de marge. Ik mocht daarom door naar de rotary stability corrective exercises. Verder heeft Mathijs Hofmijster ons laten zien hoe de nieuwe goggles werken. Met dit videosysteem kun je jezelf tijdens het roeien zien roeien. Vorig jaar hadden we tijdens het trainingskamp in Sevilla ook al zo'n systeem, maar deze nieuwe versie is kleiner en lichter. Het is de bedoeling dat we deze ook meenemen naar het trainingskamp in Portugal (tweede en derde week van december). Voor die tijd is het natuurlijk nog even een stukje rammen op de ergometer op 8 december. Vandaag hebben we daarom nog een drietal afstanden met weinig rust gerost om te wennen aan het zuur. Komend weekend nog een beetje meer van dat werk en dan taperen. |
| 2007-11-09 | Herfstig Niet alleen het weer is wat herfstig, mijn lichaam is ook een beetje aan het kwakkelen. Bij terugkomst uit Boston ben ik geveld door een griepje wat maar blijft aanhouden. De afgelopen dagen heb ik dan ook wat rustig aan gedaan. Nu de laatsten ook terug zijn van hun uitstapje naar Curaçao konde we ook beginnen met als groep mentaal voorbereiden naar het komende zware seizoen. Dit gebeurde gisteren op het OTC onder leiding van Rico Schuijers. In deze eerste bijeenkomst - in een serie van in ieder geval drie sessies - heeft Rico de achtergrond achter mentale voorbereiding en het bepalen van de eigen karaktereigenschappen ingeleid. Het was een interessante bijeenkomst en ik ben dan ook benieuwd naar de volgende sessie! Vandaag was er een krachttest. In verband met mijn minder goede gezondheid was het niet verstandig daar aan mee te doen. Door griep verandert (verlaagt) de natuurlijke spanning van het onderste deel van de rug en dit is nu precies het onderdeel dat sterk moet zijn en goed gefixeerd moet kunnen worden om een maximaal test te kunnen doen voor krachttrainen. Als ik me weer top voel zal ik die als nog even moeten doen. In de komende dagen zouden we in principe weer in vieren gaan trainen, maar gezien de wind zal het waarschijnlijk neer gaan komen op een weekend ergometeren... Jammer, maar slecht is het ook niet voor je. |
| 2007-10-22 | Net tweede... En dan niet alleen ten opzichte van de nummer één. De Amerikaanse lichte vier en twee hadden zich verenigd in een acht onder de naam New York Athletic Club. Zij bleken uiteindelijk te snel voor ons. De Canadese ploeg konden we net voor blijven. Het was geen optimale race, maar het is de vraag of je dat in deze periode van het seizoen wel kan verwachten. We hadden een redelijk goede start, maar ten opzichte van de twee sterkste concurrenten hebben we het daar toch eigenlijk laten liggen. Pas in de tweede helft van de race kwamen we in een beter ritme. Dat konden we toen ook handhaven door de bochten heen zonder echt snelheidsverlies. Het was jammer dat we niet gewonnen hebben, want er zat nog redelijk wat meer in. Aan de andere kant zijn we natuurlijk ook pas net begonnen met trainen voor het nieuwe seizoen en dan moet je soms accepteren dat je niet je beste race vaart. Overall bleken we uiteindelijk ook de derde tijd gevaren te hebben (achter de zware nationale acht van de VS). Het feestje was leuk, al helemaal omdat de rest van Boston ook op zijn kop stond in verband met de winst in de play-offs van de National Baseball league door de Red Sox. Vandaag is het dan ook rustig een beetje door de stad slenteren om bij te komen van gisteren en nog wat cultureels te doen. Ik heb genoten van de wedstrijd (met 8220 (!) roeiers en rond de 300.000 toeschouwers op de twee wedsdtrijddagen een unicum in de roeiwereld) en de stad. Het weer heeft ook lekker meegewerkt. Als ik niet beter zou weten zou ik denken dat onze ploeggenoot en reisleider Marshall dat ook geregeld had. Topper! |
| 2007-10-20 | Op de keukenweegschaal Ondanks het vroegertje (om 5 uur werd ik door de taxi opgehaald om naar Schiphol te gaan) en de overstap met twee keer de handbagage scannen in London ging de reis eigenlijk behoorlijk voorspoedig. Om twee uur 's middags konden we woendag de 17e dan ook de eerste 300 ponder aanschouwen. Het was duidelijk: we waren aangekomen in Het afstellen viel alleen niet erg mee, waardoor we uiteindelijk in het donker voor het eerst op de Charles konden varen. De eerste dag was echter nog niet voorbij: we moesten nog even wat eten. Op het Marino centre hebben we daarom maar een salade gegeten bij de ABP (of eigenlijk de Au Bon Pain, maar dat kunnen ze daar niet uitspreken...). Dag twee stond in het teken van drie trainingen: een krachttraining en twee keer kort roeien. De tweede roeitraining hebben we gespard tegen de universiteitsacht van Northeastern University (de universiteit waar Marshall ook bij studeert). Deze hebben we in het donker gevaren. Dat bleek voornamelijk lastig voor Peter: hij kende de bochten natuurlijk niet zo goed als de Amerikaanse stuur waardoor we in het pikkedonker een behoorlijke omweg hebben gemaakt. Niet dat dat overigens uitmaakte: in de eerste minuut hadden we al een lengte te pakken. Toen we aan het einde van de bocht (waarin wij de buitenbocht hadden) waren, lagen we weer gelijk en konden we met het afsprinten onze punt voor die van hun drukken. De conclusie van deze sparsessie was dat we het ritme goed weten te vinden, maar dat we het niet vast genoeg door zetten. Iets om tijdens de wedstrijd op te letten. Op vrijdag hebben we 's ochtends nog een behoorlijk stuk geramd. Dat ging redelijk. De flauwte van weinig eten was al redelijk aan het inzetten: vandaag moesten we gemiddeld 72,7 (of 160 lbs) zijn. Na de helpende hand van Dulco Lax en wat ergometertijd met iets te veel kleding aan gingen we op de keukenweegschalen van de organisatie staan. Iets naar voren leunen scheelde al snel een paar ons ten opzichte van de werkelijkheid. Wij hebben véél naar voren geleund. Dat scheelde bij mij ongeveer acht ons... Uiteindelijk hebben we dus ruim ingewogen. Door de wedstrijden van vandaag konden we helaas geen rondje meer varen. Daarom hebben we maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om bij een echte diner een 'hapje' te gaan lunchen. Na te veel pancakes, eieren, bacon en aardappelen konden we dan ook een wandelingetje door de stad goed gebruiken om een en ander te laten zakken... Vanavond maar op tijd naar bed en dan morgen fris en fruitig naar de start bewegen. Ik heb er zin in! |
| 2007-10-14 | Heerlijk, helder herfstweer Vorig weekend prees ik me al gelukkig, maar met de afgelopen twee dagen er bij kunnen we eigenlijk al niet meer klagen voor dit najaar: het was heerlijk, windstil en zonnig weer. Ideaal weer om de laatste voorbereidingen voor de Head of the Charles te doen. Dit weekend stond in het teken van twee thema's: fysiologische prikkels en het 'terugvinden' van de subtiliteiten van de roeibeweging. Het eerste is logisch: met drie weken trainen achter de rug is het natuurlijk belangrijk om het lichaam te herinneren aan wat een wedstrijd ook al weer voor belasting is. Een serie van twee en drie minuten werd daarvoor gebruikt. Het leek bijna alsof het wedstrijdtempo ook de routine - doel twee - weer wat had wakkergeschud: het roeien ging steeds makkelijker. Met name de nauwkeurigheid van handelen werd steeds beter. Niet onbelangrijk voor een wedstrijd van ruim 5 kilometer met behoorlijk wat bochten. Morgen gaan we nog wat krachttrainen en dinsdag nog een stuk rammen in de acht. Daarna is het tijd om ons in een vliegtuig te hijsen en woensdagmiddag in Boston het water een beetje te gaan verkennen. |
| 2007-09-26 | Bootkamp? Nope, helaas, er komen geen boten aan te pas aanstaande zaterdag. Het is bootcamp. De Amerikaan Jim McCarthy heeft een paar jaar geleden een Amerikaans fenomeen geïntroduceerd in het Nederlandse roeien: een dag of wat goed drillen. Over een paar dagen kunnen we als officieuze kick off van het Olympisch jaar de krachtzaal in. De eerste shift start al om 8.00, maar ik val gelukkig onder de wat meer ervaren groep en mag 8.45 starten. En dat komt goed uit aangezien het nog best een stukje rijden is naar Papendal... Ondanks de drie kwartier respijt mag ik dus nog steeds om 7 uur in de auto stappen. Na bootcamp begint het opstartschema. Daarin zijn wordt rustig opgebouwd van 9 trainingen naar 12 trainingen. In deze fase zullen de boottrainingen voornamelijk in de skiff en de acht zijn. De acht is als voorbereiding op de Head of the Charles en de skiff voor de individuele progressie. Verder zullen er behoorlijk wat ergometer-uren en krachttrainingen in het programma staan. Ach ja, daar gaan we weer! |
1 2 3 van 3